Πάνω από 600.000 φυτά σβήστηκαν από τον κατάλογο των καταγεγραμμένων ειδών...
Ο κατάλογος περιελάμβανε περισσότερα από ένα εκατομμύριο είδη. Εντός του έτους επιστήμονες θα ανακοινώσουν ότι στην πραγματικότητα υπάρχουν περίπου 400.000 είδη φυτών. Η έρευνά τους διήρκεσε τρία χρόνια. Κρίθηκε απαραίτητη στο πλαίσιο των προσπαθειών να εντοπιστούν και να προστατευθούν τα είδη που απειλούνται με εξαφάνιση και επιβλήθηκε από τη Σύμβαση για τη Βιολογική Ποικιλότητα του 2002.
«Κατά μέσο όρο, κάθε φυτό μπορεί να είχε 2-3 ονόματα», δήλωσε στον Guardian ο Άλαν Πέιτον, ο οποίος μετείχε στο πρόγραμμα καταγραφής. Όπως εξηγεί, αυτό συνέβαινε επειδή πολύ συχνά οι ερευνητές αγνοούσαν ότι το είδος που εξέταζαν είχε ήδη αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από άλλες επιστημονικές ομάδες. Άλλες φορές, οι επιφανειακές διαφορές μεταξύ φυτών, όπως το μέγεθος των φύλλων τους, οδηγούσε στη διπλή ή και τριπλή καταγραφή τους με διαφορετική ονομασία. Όπως εξηγεί ο Πέιτον, αυτό το πρόβλημα καθιστά προβληματική την αναζήτηση πληροφοριών για ένα είδος.
Εν τω μεταξύ, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν σπόρους που θα αντέχουν στις όλο και υψηλότερες θερμοκρασίες, επιστήμονες στο Μεξικό αξιοποιούν σιτάρι ηλικίας 500 και πλέον ετών.
Μελετώντας το σιτάρι που έφεραν από την Ευρώπη Ισπανοί ιερείς προκειμένου να παρασκευάσουν την όστια για τους καθολικούς πιστούς, διαπίστωσαν ότι έχει μακρύτερους μίσχους, ικανούς να «αποθηκεύσουν» περισσότερο νερό και θρεπτικά συστατικά. Έτσι, στα εργαστήρια του Διεθνούς Κέντρου Βελτίωσης Αραβοσίτου και Σίτου, το διασταυρώνουν με τη σύγχρονη κοινή ποικιλία, ευελπιστώντας ότι το υβρίδιο που θα προκύψει θα βοηθήσει να θωρακιστούν οι αγρότες από τις συνέπειες της αλλαγής των καιρικών συνθηκών.
«Κατά μέσο όρο, κάθε φυτό μπορεί να είχε 2-3 ονόματα», δήλωσε στον Guardian ο Άλαν Πέιτον, ο οποίος μετείχε στο πρόγραμμα καταγραφής. Όπως εξηγεί, αυτό συνέβαινε επειδή πολύ συχνά οι ερευνητές αγνοούσαν ότι το είδος που εξέταζαν είχε ήδη αποτελέσει αντικείμενο μελέτης από άλλες επιστημονικές ομάδες. Άλλες φορές, οι επιφανειακές διαφορές μεταξύ φυτών, όπως το μέγεθος των φύλλων τους, οδηγούσε στη διπλή ή και τριπλή καταγραφή τους με διαφορετική ονομασία. Όπως εξηγεί ο Πέιτον, αυτό το πρόβλημα καθιστά προβληματική την αναζήτηση πληροφοριών για ένα είδος.
Εν τω μεταξύ, σε μια προσπάθεια να δημιουργήσουν σπόρους που θα αντέχουν στις όλο και υψηλότερες θερμοκρασίες, επιστήμονες στο Μεξικό αξιοποιούν σιτάρι ηλικίας 500 και πλέον ετών.
Μελετώντας το σιτάρι που έφεραν από την Ευρώπη Ισπανοί ιερείς προκειμένου να παρασκευάσουν την όστια για τους καθολικούς πιστούς, διαπίστωσαν ότι έχει μακρύτερους μίσχους, ικανούς να «αποθηκεύσουν» περισσότερο νερό και θρεπτικά συστατικά. Έτσι, στα εργαστήρια του Διεθνούς Κέντρου Βελτίωσης Αραβοσίτου και Σίτου, το διασταυρώνουν με τη σύγχρονη κοινή ποικιλία, ευελπιστώντας ότι το υβρίδιο που θα προκύψει θα βοηθήσει να θωρακιστούν οι αγρότες από τις συνέπειες της αλλαγής των καιρικών συνθηκών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου