Γνωστοί οικονομολόγοι κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για τα τόσο αυστηρά δημοσιονομικά μέτρα στην Ευρώπη.
Οι εκκλήσεις των οικονομολόγων κατά του «ζήλου» που επιδεικνύουν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις για την εφαρμογή των προγραμμάτων λιτότητας, τα οποία κρίνουν επικίνδυνα, πολλαπλασιάζονται: η λιτότητα, στην οποία αυτές ασμένως συμπαρατάσσονται προκειμένου να αποκατασταθεί η κλυδωνιζόμενη ανάπτυξη και αξιοπιστία των αγορών στη Γηραιά Ευρώπη, είναι δύσκολο να τηρηθεί.
Εάν η Ευρώπη εφαρμόσει «ένα συντονισμένο σχέδιο λιτότητας» «διατρέχει τον κίνδυνο μίας καταστροφής», με την ανάπτυξή της να τελματώνεται και την ανεργία να εκτινάσσεται, προειδοποιεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Γιόζεφ Στίγκλιτς.
Παρόμοιες προειδοποιήσεις είχε διατυπώσει και ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, για τον οποίο «ο κίνδυνος ελλοχεύει στην περίπτωση, που κάτω από την πίεση των αγορών, ορισμένες χώρες δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο για λιτότητα». «Δεν είναι δα και θέσφατον ότι πρέπει σώνει και καλά να έχει μειωθεί στο 3% το δημόσιο έλλειμμά τους το 2012,ή το 2013», όπως επιτάσσουν οι Βρυξέλλες, προειδοποιεί κι από την πλευρά του ο διευθυντής του ΔΝΤ Ντομνίκ Στρος-Καν.
Τα προγράμματα λιτότητας είναι τόσο αυστηρά, που εάν εφαρμοσθούν και μάλιστα ταυτόχρονα σε όλην την Ευρώπη, τότε ο αντίκτυπος στην ανάπτυξη όχι μόνον την ευρωπαϊκή, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, μπορεί να δημιουργήσει μία τροχοπέδη στην ανάκαμψη», δηλώνει και η Λοράνς Μπουν της Barclays Capital.
Για την ίδια, καθώς η Ευρωζώνη αντιπροσωπεύει το 22% του παγκοσμίου ΑΕΠ, οι διεθνείς συναλλαγές κινδυνεύουν από την κατάσταση στην Ευρώπη, καθότι η κρίση «μας έχει διδάξει πόσο σημαντικοί είναι οι δίαυλοι μετάδοσής της μέσω του αντίκτυπου στην εμπιστοσύνη».
«Στην Ελλάδα κατέστη αναγκαίο να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και αυτό ενδέχεται να αναθερμάνει την ανάπτυξη», εκτιμά ο καθηγητής στο London School of Economics Άντριου Σκοτ. Απεναντίας όμως « η προσαρμογή μπορεί να γίνει με ακόμη πιο προοδευτικό τρόπο, δεν θα πρέπει να λαμβάνονται πολλά μέτρα τώρα ενώ έχει ανακοινωθεί ένα σχέδιο σε έναν πενταετή, ή δεκαετή ορίζοντα».
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ελί Κοέν του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), τα μόνα «πραγματικά δραστικά» μέτρα που έχουν ανακοινωθεί είναι της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. «Καίτοι δυσάρεστα, αυτά τα σχέδια είναι δικαιολογημένα», πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, ή η Αυστρία «δεν έχουν κανένα λόγο να λάβουν μέτρα λιτότητας» και δεν «πρέπει να υπάρχει κανένας λόγος για νοσηρή διάδοση που θα τις ωθήσει να το κάνουν», προειδοποιεί ο ίδιος. Ιδιαίτερα ευαίσθητο είναι αυτά τα μέτρα για τη Γαλλία και τη Βρετανία.
« Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών ανακοίνωσαν μέτρα, που χαρακτηρίζονται θαρραλέα για την ενθάρρυνση των αγορών. Όμως εν τοις πράγμασιν, τα μέτρα αυτά δεν είναι και τόσο θαρραλέα όσο αφήνουν να εννοηθούν. Επί του παρόντος τα μέτρα αυτά είναι ομοιοπαθητικά σε σχέση με τα σημαντικά τους ελλείμματα και χρέη», τονίζει ο Σκοτ.
Ιδίως, οι στόχοι που έχουν χαραχθεί δεν είναι ούτε υλοποιήσιμοι, ούτε και δικαιολογημένοι. «Δεν έχει νόημα να εστιάζουμε αποκλειστικώς στον στόχο του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ», τονίζει ο ίδιος, υπενθυμίζοντας πως τα δημόσια λογιστικά έχουν εκτροχιασθεί πολλές φορές εξαιτίας της κρίσης.
Εάν η Ευρώπη εφαρμόσει «ένα συντονισμένο σχέδιο λιτότητας» «διατρέχει τον κίνδυνο μίας καταστροφής», με την ανάπτυξή της να τελματώνεται και την ανεργία να εκτινάσσεται, προειδοποιεί ο νομπελίστας οικονομολόγος Γιόζεφ Στίγκλιτς.
Παρόμοιες προειδοποιήσεις είχε διατυπώσει και ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ Ολιβιέ Μπλανσάρ, για τον οποίο «ο κίνδυνος ελλοχεύει στην περίπτωση, που κάτω από την πίεση των αγορών, ορισμένες χώρες δείχνουν υπερβάλλοντα ζήλο για λιτότητα». «Δεν είναι δα και θέσφατον ότι πρέπει σώνει και καλά να έχει μειωθεί στο 3% το δημόσιο έλλειμμά τους το 2012,ή το 2013», όπως επιτάσσουν οι Βρυξέλλες, προειδοποιεί κι από την πλευρά του ο διευθυντής του ΔΝΤ Ντομνίκ Στρος-Καν.
Τα προγράμματα λιτότητας είναι τόσο αυστηρά, που εάν εφαρμοσθούν και μάλιστα ταυτόχρονα σε όλην την Ευρώπη, τότε ο αντίκτυπος στην ανάπτυξη όχι μόνον την ευρωπαϊκή, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο, μπορεί να δημιουργήσει μία τροχοπέδη στην ανάκαμψη», δηλώνει και η Λοράνς Μπουν της Barclays Capital.
Για την ίδια, καθώς η Ευρωζώνη αντιπροσωπεύει το 22% του παγκοσμίου ΑΕΠ, οι διεθνείς συναλλαγές κινδυνεύουν από την κατάσταση στην Ευρώπη, καθότι η κρίση «μας έχει διδάξει πόσο σημαντικοί είναι οι δίαυλοι μετάδοσής της μέσω του αντίκτυπου στην εμπιστοσύνη».
«Στην Ελλάδα κατέστη αναγκαίο να μειωθούν οι δημόσιες δαπάνες και αυτό ενδέχεται να αναθερμάνει την ανάπτυξη», εκτιμά ο καθηγητής στο London School of Economics Άντριου Σκοτ. Απεναντίας όμως « η προσαρμογή μπορεί να γίνει με ακόμη πιο προοδευτικό τρόπο, δεν θα πρέπει να λαμβάνονται πολλά μέτρα τώρα ενώ έχει ανακοινωθεί ένα σχέδιο σε έναν πενταετή, ή δεκαετή ορίζοντα».
Επιπλέον, σύμφωνα με τον Ελί Κοέν του γαλλικού Εθνικού Κέντρου Επιστημονικών Ερευνών (CNRS), τα μόνα «πραγματικά δραστικά» μέτρα που έχουν ανακοινωθεί είναι της Ελλάδας, της Ισπανίας και της Πορτογαλίας. «Καίτοι δυσάρεστα, αυτά τα σχέδια είναι δικαιολογημένα», πρόσθεσε ο ίδιος.
Οι άλλες χώρες, όπως η Γερμανία, η Ολλανδία, ή η Αυστρία «δεν έχουν κανένα λόγο να λάβουν μέτρα λιτότητας» και δεν «πρέπει να υπάρχει κανένας λόγος για νοσηρή διάδοση που θα τις ωθήσει να το κάνουν», προειδοποιεί ο ίδιος. Ιδιαίτερα ευαίσθητο είναι αυτά τα μέτρα για τη Γαλλία και τη Βρετανία.
« Οι κυβερνήσεις αυτών των χωρών ανακοίνωσαν μέτρα, που χαρακτηρίζονται θαρραλέα για την ενθάρρυνση των αγορών. Όμως εν τοις πράγμασιν, τα μέτρα αυτά δεν είναι και τόσο θαρραλέα όσο αφήνουν να εννοηθούν. Επί του παρόντος τα μέτρα αυτά είναι ομοιοπαθητικά σε σχέση με τα σημαντικά τους ελλείμματα και χρέη», τονίζει ο Σκοτ.
Ιδίως, οι στόχοι που έχουν χαραχθεί δεν είναι ούτε υλοποιήσιμοι, ούτε και δικαιολογημένοι. «Δεν έχει νόημα να εστιάζουμε αποκλειστικώς στον στόχο του ελλείμματος στο 3% του ΑΕΠ», τονίζει ο ίδιος, υπενθυμίζοντας πως τα δημόσια λογιστικά έχουν εκτροχιασθεί πολλές φορές εξαιτίας της κρίσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου